مقایسه اثربخشی آموزش مهارت حل مسئله به دو روش کارگاه وکتابچه آموزشی بر ارتباط بین فردی شاغلین مامایی

مقدمه: آموزش مهارت حل مسئله، روشی برای شرکت فعال افراد در بحث گروهی و تشویق آنان به تفکر انتقادی ولی سازنده و خلاق برای یافتن راه­ حل­هائی می­ باشد که نهایتاً به ارائه بهتر خدمات بهداشتی درمانی مطلوب کمک کند. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت­ های حل مسئله خلاق با دو روش کارگاه آموزشی و کتابچه آموزشی بر مهارت ­های بین فردی شاغلین مامایی انجام شد. روش ­ها: در یک مطالعه نیمه­تجربی بر روی ماماهای شاغل در بیمارستان­های استان کرمان در سال 1394 تعداد 97 نفر در مطالعه شرکت داشتند. ماماها به دو گروه کتابچه آموزشی (49 نفر) و کارگاه آموزشی (48 نفر) تقسیم شدند که به گروه (1) کتابچه آموزشی برای مطالعه مستقل داده شد و برای گروه (2) کارگاه آموزشی 3روزه با روش­های تعاملی اجرا گردید. این دو گروه از نظر مشخصات فردی همگن بودند. نمونه­ گیری از بیمارستان ­ها به روش تصادفی ساده و برای ماماها سهمیه­ ای انجام شد. ارتباطات بین فردی هر دو گروه قبل و پس از مداخله و 2 ماه پس از مداخله از طریق پرسشنامه استاندارد مهارت­ های ارتباطی بین فردی (Interpersonal Communication Skills Test) ارزیابی شد. داده ­ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون­ های من ویتنی یو، t زوجی، t مستقل، تحلیل واریانس و از طریق نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه، از نظر ارتباط بین فردی قبل از مداخله اختلاف آماری معنی­ داری وجود ندارد (0/064=p). اما بعد از مداخله آموزشی بین گروه 1 و 2 اختلاف آماری معنی­داری در ارتباط بین فردی مشاهده گردید (0/001=p). به­ طوری که میانگین تغییر نمره در گروه کارگاه آموزشی 8/89 و در کتابچه آموزشی 3/11 بود. نتیجه­ گیری: آموزش فارغ التحصیلان مامایی طبق الگوی دزوریلا با دو روش کارگاه آموزشی و کتابچه آموزشی بر ارتباط بین فردی آن­ها موثر بوده و پس از آموزش، ارتباطات بین فردی آنان افزایش یافته است. پس با توجه به محدودیت­ ها­ی امکان برگزاری کارگاه در بعضی موارد، برای آموزش می­ توان از کتابچه­ های آموزشی استاندارد شده استفاده نمود.